نقاط قوت فیلم:

  • 🌟 بازی الیزابت تیلور: یکی از زیباترین و تأثیرگذارترین نقش‌آفرینی‌های دوران جوانی او؛ تصویری درخشان از زنی آسیب‌پذیر و عاطفی.

  • 🎼 موسیقی متن خاطره‌انگیز: آهنگ «The Last Time I Saw Paris» که پیش‌تر اسکار گرفته بود، حس نوستالژی و غم فیلم را تقویت می‌کند.

  • 🎨 فیلم‌برداری زیبا: بازتابی از فضای شاعرانه پاریس پس از جنگ با جلوه‌ای رمانتیک و مالیخولیایی.

  • ✍️ اقتباس آزاد از آثار اسکات فیتزجرالد: تلفیقی از واقع‌گرایی و سبک زندگی روشنفکرانه آمریکایی در اروپا.

نقاط ضعف فیلم:

  • ⏳ ریتم کند و پراکنده: گاهی تمرکز داستان از دست می‌رود و روایت عاطفی افت می‌کند.

  • 🎭 درام بیش از حد ملودراماتیک: برخی صحنه‌ها اغراق‌شده یا احساسی‌سازی بیش از حد دارند.

  • 📚 فاصله با داستان اصلی فیتزجرالد: برای مخاطبانی که آثار او را می‌شناسند، این اقتباس شاید وفادارانه نباشد.

جمع‌بندی:

“آخرین باری که پاریس را دیدم” اثری زیبا، رمانتیک و اندوه‌بار درباره عشق، خاطره و از دست‌دادن است. اگر به فیلم‌های عاشقانه کلاسیک با اجرای چشم‌نواز الیزابت تیلور علاقه‌مند هستید، این فیلم تماشای ارزشمندی خواهد بود